Monday, December 09, 2013

ΓΟΥΣΤ.ΦΛΩΜΠΕΡ ΜΑΝΤΑΜ ΜΠΟΒΑΡΥ (4)

 
αποσπάσματα από το μυθιστόρημα σε μετάφραση Κοσμά Πολίτη

* Όλα της φάνηκαν τριγυρισμένα από μια μαύρη ατμόσφαιρα, που ανεμιζόταν σκοτισμένη επάνω στο εξωτερικό των πραγμάτων , και η θλίψη βυθιζόταν βαθιά μέσα στην ψυχή της με γλυκά βογκητά, όπως κάνει ο χειμωνιάτικος άνεμος μέσα στους ακατοίκητους πύργους. Ήταν αυτό το ονειροπόλημα που έχει κανείς για κάτι που δε θα ξαναρθεί, η κούραση που σε πιάνει έπειτα από κάθε περιστατικό τελειωμένο , αυτή η πίκρα, τέλος, που σε φέρνει στο σταμάτημα κάθε συνηθισμένης κίνησης, ο τελειωμός ο απότομος ενός παλμού πολύωρου.

* Είχε πάντα στις άκρες του στόματος την ακίνητη εκείνη σύσπαση που ρυτιδώνει τη μορφή της γεροντοκόρης και του ξεπεσμένου φιλόδοξου

*  Είχε την ασυναρτησία των κοινών και εξεζητημένων πραγμάτων, όπου ένας ξεπεσμένος συνήθως διακρίνει την αποκάλυψη μιάς ιδιόρρυθμης ζωής, τις ακαταστασίες του αισθήματος, τις τυραννίες της τέχνης και πάντα κάποια περιφρόνηση των κοινωνικών συνθηκών, πράγμα που ή τον μαγεύει ή τον απελπίζει.

* Μέσα στον κόσμο ξέρω να βάζω επάνω στο πρόσωπό μου μια σκωπτική προσωπίδα , και όμως πόσες φορές στη θέα ενός κοιμητηρίου , στο φως του φεγγαριού, δεν ρώτησα τον εαυτό μου άν δε θα έκανα καλύτερα να συναντήσω εκείνους που κοιμούνται εκεί !

No comments: